ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 77: Χρη λέγειν τα καίρια

 

Χρη λέγειν τα καίρια 

Αν είναι να ’ρθει, θε να ’ρθει, 

αλλιώς θα προσπεράσει… 

Κώστας Ουράνης 

Γράφει ο Γιάννης Φρύδας 

ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 77 

Καίρια, καιρικά και επίκαιρα… 

Πού να φανταζόταν ο Αισχύλος, ο τραγικός ποιητής, ότι το «χρη λέγειν τα καίρια» που έγραψε στην τραγωδία του «Επτά επί Θήβας» θα το έπαιρνε δυόμισι χιλιάδες χρόνια αργότερα ένας… τραγικός καφετζής, για να το κάνει τίτλο στο εβδομήντα επτά Καφενείο του… κι ότι η τραγωδία μπορεί να γίνεται με την επανάληψή της φάρσα και κωμωδία… 

Ο Αισχύλος, βέβαια, ήξερε ότι αυτά που έγραφε τότε πήγαιναν στον βρόντο. Εκείνο που δεν ήξερε είναι ότι και επί είκοσι πέντε αιώνες αργότερα συνέχεια στον βρόντο θα πήγαιναν… Την ίδια άποψη έχει κι ο καφετζής, ο οποίος διαπιστώνει ότι και εβδομηκοντάκις επτά να γράψεις τη γνώμη σου για ένα θέμα, εβδομηκοντάκις επτά θα σε… γράψουν, δηλαδή θα σε αγνοήσουν… 

Ποια είναι τα καίρια; Είναι αυτά που χρειάζονται κάθε φορά για να τοποθετούμαστε με σύνεση την κατάλληλη στιγμή, όταν επισυμβαίνουν καθοριστικά ή κρίσιμης σημασίας γεγονότα στον παρόντα χρόνο και καιρό. Ζούμε τα επίκαιρα ως ευκαιρίες, ως προκλήσεις, ως ανάγκες, ως κινδύνους… Κάθε φορά πρέπει να είμαστε έτοιμοι να διαβάζουμε καλά τις συνθήκες, ώστε να παίρνουμε τις σωστές αποφάσεις… 

Κάθε άνθρωπος που μιλάει ή γράφει, στων καίριων την αναζήτηση βρίσκεται, για να επιτύχει τα καλύτερα αποτελέσματα. Το καταφέρνει πάντοτε; Όχι, σίγουρα όχι!... Ίσως, γιατί δεν αναζητεί όσο πρέπει τις απαντήσεις στην ήδη συσσωρευμένη γνώση. Ίσως, γιατί ολοένα και περισσότερο, από εγωισμό, αποφεύγει να ακούει τους άλλους. 

Επομένως, δε φτάνει μόνο το «χρη λέγειν τα καίρια», χρειάζεται να συμπληρωθεί και με το χρη ακούειν τα καίρια… 

Είναι φανερό πόσο, απείρως, σπουδαιότερο είναι να γνωρίζουν τα καίρια εκείνοι που κρατούν το τιμόνι και κυβερνούν μια χώρα. Κι αυτό ο Αισχύλος το λέει, για να μην κάνετε σε μένα τα παράπονα. 

Όταν, λοιπόν, σας λένε ότι η ψήφος σας θα έχει καίριο ρόλο και συμβολή σε ό,τι θα γίνει στη χώρα σας και στο χωριό σας, μην το παίρνετε αψήφιστα, διότι εσείς έχετε την ευθύνη να επιλέγετε εκείνους που λεν τα καίρια… 

Πάντοτε τα αποτελέσματα δίνουν την απάντηση αν κάναμε την καλύτερη επιλογή, αν ακολουθήσαμε την καταλληλότερη πορεία κι αν καταβάλαμε την απαραίτητη προσπάθεια. Φυσικά, εκτός αυτών, υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που εμπλέκονται. 

Πολλές φορές δεν θα γίνεται αυτό που επιθυμούμε. Κάθε φορά θα το προσπερνάμε και θα πηγαίνουμε για το επόμενο. Ποτέ δεν μπορούμε να τα προβλέπουμε όλα ούτε όλα εξαρτώνται από μας. Δεν πειράζει!... Εμείς θα κάνουμε αυτό που μπορούμε και στη συνέχεια, αφήνοντας τον Αισχύλο και πιάνοντας τον Ουράνη θα λέμε: «Αν είναι να ’ρθει, θε να ’ρθει, αλλιώς θα προσπεράσει…», έχοντας μόνιμα στο μυαλό μας ότι οι χαμένες ευκαιρίες δεν είναι ποτέ οι τελευταίες… 

Ψάρια!... Ψάρια!... 

Όλοι γνωρίζετε την κινέζικη παροιμία που λέει: «Αν δώσεις ένα ψάρι σ’ έναν άνθρωπο, θα φάει μια φορά. Αν τον μάθεις να ψαρεύει, θα τρώει σ' όλη του τη ζωή». Όμως, μπορεί και να μην είναι παροιμία αλλά στίχοι ενός Κινέζου ποιητή, του Κουάνγκ - Τσέου (τι, δεν ξέρετε τον Κουάγκ; Απορώ με το επίπεδό σας!...). Δε θα μαλώσουμε γι’ αυτό… Άλλωστε και τις κινέζικες παροιμίες Κινέζοι τις μαστορέψανε. Μην κοιτάτε που σήμερα άφησαν τις παροιμίες και μαστορεύουν όλα σχεδόν τα προϊόντα τεχνολογίας που κυκλοφορούν στον πλανήτη!... 

Τώρα, για την κινέζικη τεχνολογία δε θέλω να τα πω και πολύ αναλυτικά, επειδή θα δυσαρεστήσω το 1/5 του πληθυσμού της Γης κι επειδή τα ξέρετε και μόνοι σας. Οι Κινέζοι το μόνο ανθεκτικό πράγμα που κατάφεραν ήταν ο κορονοϊός!... Α, και το Σινικό Τείχος παλιότερα… Ευτυχώς, που δεν το γνωρίζουν ο Φίλης κι ο Βαρουφάκης να τους κράξουν τους κιτρινιάρηδες για το τείχος αυτό του… μίσους και δε θα είχαν άδικο. Για να το χτίσουν αυτό το ντουβάρι, περισσότεροι άνθρωποι πέθαναν από όσους υποτίθεται ότι προστάτεψε. Τελευταία, έφκιασαν κι ένα διαστημόπλοιο να κάνουν βόλτες στο διάστημα, αλλά χάλασε στον αέρα (κινέζικο, τι περιμένεις…) και δεν ξέραμε πού θα πέσει. Εδώ στην Ελλάδα είχαμε κι έναν αυξημένο φόβο, επειδή με τον Κυριάκο πρωθυπουργό μόνο διαστημόπλοιο στα κεφάλια μας δεν έπεσε ακόμη. Αφού περπατούσαμε και κοιτάζαμε προς τα πάνω, όπως οι Αθηναίοι που προσπαθούν να δουν ουρανό. Κόντεψε να κοπεί ο σβέρκος μας, μέχρι να λήξει ο συναγερμός… 

Ένας λαός δε γίνεται να κάνει σκάρτες τεχνολογίες και να έχει σοφές παροιμίες. Γι’ αυτό σας λέω μη δίνετε εμπιστοσύνη σε οποιαδήποτε κινεζοκατασκευή!... Ούτε στις παροιμίες τους!... Έχετε καμιά αμφιβολία, ας πούμε, τι θα συμβεί αν μάθετε κάποιον να ψαρεύει; Θα πιάνει αυτός τα ψάρια κι εσείς δεν ξαναβλέπετε ούτε λέπι. Και δεν πρόκειται να σας δώσει ποτέ ψάρι, διότι θα θεωρεί ότι εσείς, ως έμπειρος ψαράς, δεν έχετε τέτοια ανάγκη. Καλύτερα, λοιπόν, να δίνετε κάνα ψάρι και κρατήστε μακριά από τις ακτές και τις τεχνικές ψαρέματος κάθε άσχετο ή ατζαμή περί την ψαρικήν… 

Μόνο στους Στεφανιώτες μπορείτε να διδάσκετε το ψάρεμα χωρίς τον παραπάνω κίνδυνο. Αυτοί δεν πρόκειται ποτέ να ασχοληθούν μ’ αυτό το εργόχειρο. Κρίμα στη λίμνη που έχουν!... Η σκέψη τους βρίσκεται στα πουρναρόψαρα κι αν τους ακούσετε ποτέ να λένε «ψαριά», για κάποια ψαριά γίδα (το πολύ στειροπούλα, ηλικιακά) πρόκειται… Πού και πού, για να στρώνει το στομάχι από τα ψημένα κοψίδια, τα κοκορέτσια και τα σπληνάντερα, τρώνε και καμιά γίδα βραστή… 

Σε αντίθεση με τους Κινέζους, εμείς οι Έλληνες είμαστε ακόμη πολύ μπροστά απ’ αυτούς, διότι μπορεί να μην παράγουμε τίποτε, αλλά περνάμε καλύτερα από τους δικούς τους βιομήχανους και το ρύζι το έχουμε μόνο για να το πετάμε στους γάμους. 

Πολλά προϊόντα (ιδίως διατροφής) τα βαφτίζουμε ελληνικά κι ας μην είναι. Ως πρόχειρο παράδειγμα θα αναφέρω (καφετζής γαρ) τον ελληνικό καφέ Βραζιλίας… 

Ειδικά, από τότε που αποκτήσαμε ως πρωθυπουργό τον «Κινέζο» η διαφορά μας αυξήθηκε… Ξέρετε εσείς ποιος είναι, ας μη λέμε ονόματα κι ας αρκεστούμε σε επώνυμα, Σημίτη τον έλεγαν… Θα πεις, τι φταίει κι αυτός; Τοματόζουμο μας πρότεινε ο ίδιος, ουίσκια πίναμε εμείς κι όλοι μαζί τα τρώγαμε… (ρωτάτε και τον Πάγκαλο, αν δε με πιστεύετε!...) 

Αμ, στις παροιμίες; Πολύ προσεγμένες οι δικές μας, για όλα τα γούστα και για όλες τις περιστάσεις. Από το αρχαιοελληνικόν «σπεύδε βραδέως!» το προχωρήσαμε ως «το γοργόν και χάριν έχειν», αλλά κρατάμε και μια πατινή με το «όποιος βιάζεται σκοντάφτει». Τις ακούς και δεν ξέρεις τι να κάνεις απ’ αυτά που προτείνουν κι επειδή 

δεν ξέρεις τι να κάνεις, δεν κάνεις τίποτε… 

Βλέπετε ότι έχουν αντίφαση μεταξύ τους. Γι’ αυτό, όποτε βλέπετε αντιφάσεις σ’ αυτά που γράφω να δείχνετε κατανόηση. Τόσο μου κόβει, τόσο γράφω… Τώρα ξέρετε έναν ακόμη λόγο. Από τις παροιμίες το έπαθα…

Κι άλλα ψάρια… 

Τελείωσαν και οι πανελλήνιες εξετάσεις. Να δούμε τι ψάρια θα πιάσουμε, λένε οι υποψήφιοι… 

Παιδιά, να είστε πάντα καλά και να περάσετε ή να μην περάσετε, αν είναι για το καλό σας!… Μετά από λίγα χρόνια θα θυμάστε την αγωνία των εξετάσεων και θα γελάτε… Ακόμη και η επιτυχία μπορεί να σου κόβει άλλον δρόμο ή να σε ξεστρατίζει από άλλη επιτυχία. Επίσης, καμιά αποτυχία δεν είναι διαρκής… 

Όλοι ξέρουν με τι συνθήκες πήγατε φέτος στις εξετάσεις. Μόνο άλμα επί κοντώ χωρίς κοντάρι δε σας έβαλαν να κάνετε… 

Το θετικό είναι ότι η υπουργός παιδείας εργάζεται, πυρετωδώς, την επί της παιδείας μεταρρύθμισιν… Θα βάλει, λέει, τα Αγγλικά στο νηπιαγωγείο. Εύγε! Βρήκε την καλύτερη ηλικία! Ακριβώς τότε που μαθαίνουν τα παιδιά τη μητρική τους γλώσσα. Κάπου θα παράπεσαν τα σχέδια της Διαμαντοπούλου και τα τσάκωσε η Κεραμέως. Κι εμείς τσακώσαμε πολλούς μπελάδες (belades, ας προσαρμόζομαι κι εγώ σιγά σιγά!… Χρη αρχίζειν να χαζογράφειν την αγγλικήν…). 

«Ποιος είδε ψάρι στο βουνό 
και θάλασσα σπαρμένη; 
Αρκαδιανή, καημένη…» (δημοτικό) 

Άσε μας, κυρία Αρκαδιανή!... Εδώ είδαμε τον Κυριάκο πρωθυπουργό, τον Σύριζα κυβέρνηση, τον Φίλη υπουργό (της παιδείας κι αυτός) και τον Ψαριανό βουλευτή, το ψάρι στο βουνό είναι το παράξενο;… Πέστροφα, ασπρίτσα και μπριάνι, δε σου φτάνουν; Κι όλα του βουνού, για να ξέρεις!... 

Τα μεγάλα ψάρια τρώνε τα μικρά κι οι μεγαλοκαρχαρίες τα ρημάζουν τα βουνά. (άλλα ψάρια αυτοί, σκυλόψαρα…) 

Πάνε σκάβουν τα πληγώνουν, στήνουνε αιολικά… 

Το καλό είναι που έρχεται η ανάπτυξη… Την καταλαβαίνεις από μακριά, επειδή βρωμάει σαν ψάρι… Λένε, μάλιστα, ότι το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι… 

−Λάθος!... Δεν έρχεται έτσι η ανάπτυξη. Ούτε αυτό που βρωμάει είναι ψάρι… 

−Πώς έρχεται, ορέ; Κι η βρώμα από τι είναι; 

−Προηγούνται τα ΜΑΤ, ρίχνουν δακρυγόνα (ελπίζω να κατάλαβες πια για τη βρώμα) κι έπεται η ανάπτυξη… 

Συμπέρασμα: Πίσω από τα ισχυρά ΜΑΤ κρύβονται οι ισχυρές εταιρίες… 

Δακρυγόνα στον Τύμπανο!... 

Καλοσκαιρίσαμε κι εμείς δακρυγόνα. Επιτέλους, δακρυγόνα και στην Αργιθέα. Ήρθε ο τρόπος των πολιτισμένων στον τόπο μας!... Δακρύσαμε από συγκίνηση. Ζήσαμε μεγάλες, ιστορικές στιγμές και υποσχόμαστε να μην τις ξεχάσουμε… 

Δεν έχουμε ανάγκη τα δακρυγόνα σας, κύριοι… Δακρύζουμε και μόνοι μας από την 

καταστροφή των βουνών μας. Τα δακρυγόνα σας τα πήρε και τα σκόρπισε ο αέρας του Τυμπάνου… Και θα πάρει πολλούς αυτός ο αέρας… Τ’ ακούτε, «κύριοι»;… 

Σιγή ιχθύος από τους βουλευτές και πολιτευτές του νομού. Κάποιοι αρθρογραφούν να αφουγκραστούμε τα μηνύματα της φύσης, κάποιοι σφυρίζουν αδιάφορα, κάποιοι δεν κοτάνε να πούνε τίποτε μη χάσουν τη θεσούλα τους (ή την προοπτική πιθανής θεσούλας τους) και κάποιοι μας ψήνουν το ψάρι στα χείλη. Κάπως θα τους ανταποδώσουμε το γεύμα και θα τους κάνουμε κι εμείς το τραπέζι με άνεμο τηγανισμένο, χιόνι στο σουφλί… 

Σταματάτι λίγου τ’ς μπουλτόζις κι τα μηχανήματα, αρέ πιδιά, ν’ αφουγκραστούμι κι ν’ ακουρμαστούμι τα μηνύματα τ’ς φύσης!… 

Πουλλοί βιότουποι καταστρέφουντι, πουλλά κλαριά, π’λιά κι ζ’λάπια τείνουν να ξιπατουθούν. Μέχρι κι ένας βουλιφτής του κατάλαβι κι το ’γραψι. Κι ιγώ θα του καταλάβινα, αλλά μι μπιρδεύει ικειό του «τείνουν». Ξέρει κάνας τι είν’ του «τείνουν»; Είπε ακόμη ότι πρέπει να διατηρήσουμε τα οικοσυστήματά μας καθαρά. (Σ’ ιμάς του λέει;… Τι του λέει κι δεν του κάνει; Ποιος τουν αμπουδάει;…) 

Προς απάσας τας αρχάς του νομού και εξάπαντος προς άπαντας και απάσας που φιλοδοξούν να γίνουν αρχές του νομού. 

«Αμήν αμήν λέγω υμίν» (που σημαίνει αληθινά σας διαβεβαιώνω, για να μην ψάχνετε να εξηγήσετε ευαγγελικές φράσεις και για να έχετε τον χρόνο να εξηγείτε τα ανεξήγητα), επειδή με φέρατε στο… αμήν, γνωστοποιώ υμίν ότι: όποτε και να γίνουν οι εκλογές, να έχετε κατά νουν πως δεν πρόκειται να ψηφίσω κάποιον που δεν έχει πάρει καθαρή θέση εναντίον των αιολικών στην Αργιθέα και τα Άγραφα. Θα κάνω κι ό,τι καλύτερο μπορώ, για να σας κόψω το ψάρεμα… σε θολά νερά. 

«Ω γέγραφα, γέγραφα!» 

Ο ψαράς!... Περνάει ο ψαράς στη γειτονιά σας!… Ψάρια έχω, ψάρια πουλάω!… Έχω σαρδέλες, έχω γαύρους (βαζέλες δεν έχω), έχω μπακαλιαράκια, έχω κουτσομούρες (έχω κι ασχημομούρες…), έχω ψάρια χωρίς ψαροκόκαλα!... 

«Τι γυρεύει τέτοια ώρα ο ψαράς μέσα στη χώρα;» 

Το αλιεύσαμε κι αυτό από την επικαιρότητα. Στη χώρα της ανεργίας ψήφισαν άλλο ένα εργατικό νομοσχέδιο… (πώς λέμε, ασκήσεις επί χάρτου…). Ο επί της εργασίας Χατζηδάκης ενομοθέτησεν… Η αντιπολίτευση αντιστάθηκε σθεναρά. Ο σύριζας (απ’ την πολλή αντίσταση) ψήφισε σχεδόν τα μισά άρθρα του. Άπαντες θεωρούν ότι έχουμε μνήμη χρυσόψαρου… 

Να σου ζήσει, Κωστή, το νομοσχέδιον και εις άλλα με υγείαν!... Με την ευκαιρία να σου θυμίσει κι ο καφετζής κάτι: «H εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών…». Κι αυτό, Κωστή, και κάποια ακόμη δεν τα λέει ο καφετζής, τα λέει το Σύνταγμα… 

Πολύ ψάρι σήμερα!... Καφενείο είναι αυτό ή ψαροταβέρνα; (δεν ξέρω, δεν απαντώ) 

Καφετζή, βάλε μας τσίπουρα μια στράτα κι αυτά τα ψάρια που ’χεις, πέτα τα στη γάτα!... Μπορεί να μη γνωρίζουμε την τσιπούρα, αλλά στα τσίπουρα δε μας γελάς… 

Κόμματα… 

Συστατικό στοιχείο της δημοκρατίας είναι τα κόμματα… Δίπλα, σας δείχνω μια δημοκρατία: , , , , , , , Πώς δεν τη βλέπετε; Τα κόμματα είναι, πάλι θα το πούμε;… 

Τώρα σας δείχνω την ελληνική δημοκρατία: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , 

, , , , , , , , , , , , , Σαράντα πέντε κόμματα! Μετράτε τα, αν δεν πιστεύετε! Έχει ακόμη 

άλλα τόσα αποκόμματα, τάσεις, κινήσεις, πρωτοβουλίες (υστεροβουλίες…), ομίλους προβληματισμού και διάφορους προβληματικούς… 

Τελευταία, ακούγεται ότι θα γίνουν κι άλλα!... 

Σαράντα πέντε κόμματα κι εξήντα δυο κινήσεις 
κράτος εθεμελιώνανε στην έρμη την Ελλάδα… 
Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν… 

Κόμμα, λέει, θα φκιάσει κι ο Τράγκας!... Επιτέλους!... Να και κάτι που έλειπε στη χώρα μας. Ένας πιθανός τίτλος του νέου κόμματος είναι το: Ντρίγκι – Ντράγκα. 

Θα συνεργαστεί και με το κόμμα της Ραχήλ Μακρή. Είναι φανερό ότι κάτι σοβαρό ξεκινάει. Η Ραχήλ θα κόψει άλλα εκατό δισεκατομμύρια ευρώ για τα πρώτα έξοδα… 

Ας τραγουδήσω ένα τραγούδι πολιτικοεπαναστατικό, για να μου ανέβει το ηθικό!... 

Ντρίγκι ντράγκα, ντρίγκι ντράγκα, όλο δίφραγκα και φράγκα 
Ντρίγκι ντράγκα, ντρίγκι ντράγκα, γειά σου Γιώργο Τράγκα, μάγκα!... 

−Γεια σου, Καραγκιόζη μάγκα, λέει το τραγούδι… 

−Του ίδιου είνι… Μη μι κόβ’ς απάν’ στα μιράκια μ’ κι χάσου τ’ς νότις!... κι απάν’ στα σικλέτια μ’ π’ θ’μήθ’κα ότι μ’ τσάκ’σαν κι του μπαγλαμά… Διότι ο μπαγλαμάς: 

Ντρίγκι ντράγκα, μου ’διωχνε τον πόνο, 
ντρίγκι ντράγκα και κυλούσε η παλιοζωή. 
Ντρίγκι ντράγκα, τώρα θα μας σώσει, 
ντρίγκι ντράγκα, Τράγκας και Ραχήλ Μακρή… 

Συνιχάου του πρώτου τραγούδι: (ψάξτε εσείς τους δημιουργούς!...) 

«Τω Μακρή Μακρή μου χαίρει ψάχνη μαίσα στω παναίρει,
ψάχνυ μαισοιμαίρη βράδει γεια καναίνα παξυμάδει… 

Να ’χα δοιο τσουβάλεια μύλα, μεια τιγανιτί γκαμύύλα (μαι δηο καμπούραις)
κάνα δυιο αιλαιφαντάκεια να τα αίκανα σουβλάκεια…» 

Ναι, οι ανορθογραφίες σας πείραξαν!... 

Τελικά, το κόμμα αυτό ονομάστηκε «Κίνημα Ελεύθεροι άνθρωποι» κι άρχισε την απελευθέρωση κάποιων ανθρώπων, δηλαδή τους διέγραψε πριν ακόμη τους εγγράψει. 

Αυτό είναι το νέο που φέρνει το νέο κόμμα! Αντί εγγραφών, ξεκινάει ανάποδα με διαγραφές. Αν συνεχίσει έτσι, θα απομείνει μονομελές… 

Κόμμα για τα ζώα… 

Έγινε κι αυτό. Όπως το ακούτε… Σαν την κιβωτό του Νώε… Όλα τα ζώα μέσα!... Αυτή είναι η νέα τάση στα κόμματα… Δεν υπάρχουν πια ιδεολογίες… Τώρα, μόνο ιδεολογήματα, αφηγήματα και… πυροτεχνήματα. Περάσαμε από την ιστορία στη μεταϊστορία και από την εποχή της σαχλαμάρας στην εποχή της μετασαχλαμάρας. 

Συνεδρίασε, λέει, το συντονιστικό και οι επικεφαλής του κόμματος για τα ζώα (πόσα κεφάλια είναι οι επικεφαλής; Τη Λερναία Ύδρα έχουν επικεφαλής;) και αποφασίστηκε ομόφωνα (μία η γνώμη παρά τα πολλά κεφάλια!...) να δημοσιοποιηθεί ανακοίνωσή τους σχετικά με τον νέο νόμο για τα ζώα συντροφιάς… 

Για τον νέο εργατικό νόμο ουδεμία θέση. Φαίνεται ότι ο νέος νόμος δεν αφορά την εργασία των γαϊδάρων ούτε θίγει τα δικαιώματα της κουτσοκέρας γίδας… 

Α, γι’ αυτό ο Κυριάκος έσπευσε να υιοθετήσει το αδέσποτο σκυλί; 

«Πίσω από κάθε επικοινωνιακή κίνηση πολιτικού κρύβεται η αγωνία για τα ψήφια». (νεορητόν άρρητον…) 

Το σκυλί, βέβαια, δεν είναι καθόλου ευχαριστημένο με την τύχη του κι όταν γαβγίζει λέει: «Καλύτερα αδέσποτο παρά να γίνω ο Ρανταπλάν του Μητσοτάκη!...» 

Το κόμμα για τα ζώα θα συνεργαστεί προεκλογικά και μετεκλογικά με το κόμμα των κυνηγών και των ψαράδων, μέχρι να επιτύχουν έναν ακόμη εμφύλιο (από την πολλή φιλία). Να μου το θυμηθείτε! Αυτοί θα προσπαθήσουν να μας βάλουν να τρώμε πλαστικό κρέας… Για κιμά θα τρίβουμε άσπρο φελιζόλ... 

Θα φυτρώσουν κι άλλα παρόμοια κόμματα. Κόμμα των ραδικιών, κόμμα των οσπρίων (με ειδική συνιστώσα τα γυφτοφάσουλα), κόμμα της αγγουροντομάτας, κόμμα του… Φκιάσε κι εσύ ένα κόμμα, από μένα περιμένεις να στα φκιάσω όλα; 

Δεν έχει πια μεγάλη σημασία το όνομα και οι θέσεις ενός κόμματος. Σημασία έχει πόσα λαμπερά πρόσωπα το ακολουθούν. Γέμισαν τα κόμματα και τυφλωθήκαμε απ’ τα λαμπερά πρόσωπα, ώστε δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε ποια απ’ αυτά είναι το… απόλυτο σκοτάδι… 

Ο κάθε ψηφοφόρος πάντοτε ψηφίζει το καλύτερο κόμμα, θεωρώντας ότι όλοι οι άλλοι ψηφίζουν σαν πρόβατα. Είμαστε το κράτος των αλάνθαστων ψηφοφόρων… 

Μπεεεεε!... Αφού οι άνθρωποι ψηφίζουν σαν πρόβατα, γιατί να μην ψηφίζουν και τα πρόβατα; Παλιότερα, λένε, ψήφισαν και τα δέντρα με μεγάλη επιτυχία. Ζήτω τα ζώα! Ζήτω το κόμμα των ζώων!... Ζήτω τα γυφτοφάσουλα!... Ζήτω τα ζήτω!... 

«Είναι πιο εύκολο να ξεγελάσετε τους ανθρώπους από ό,τι να τους πείσετε ότι έχουν ξεγελαστεί», λέει ο Μάρκ Τουέιν (για να μην έχει τσ, μάλλον, δεν είναι Κινέζος…) 

Τούτων δοθέντων, κακώς έκανα αυτές τις παρουσιάσεις κομμάτων… 

Καίρια και καλοκαίρια 

Καλά είναι τα καίρια, αλλά να μη χάνουμε και τα καλοκαίρια!... 

Το καλοκαίρι είναι πάλι εδώ. Ας αφήσουμε, για όσες μέρες μπορεί ο καθένας, τις έγνοιες, τις φροντίδες και τους συνηθισμένους ρυθμούς της ζωής μας. Τώρα, διακοπές!... 

Όλοι έχουν την ανάγκη να ξεφύγουν από την καθημερινότητα, να αλλάξουν παραστάσεις, να ξεκουραστούν… Οι άνθρωποι των πόλεων να ξαναβρεθούν και πάλι στη φύση, στους προορισμούς που επιλέγουν, στα χωριά καταγωγής τους…

Καλό καλοκαίρι!... 

27/6/2021 

source https://karditsas.blogspot.com/2021/06/77.html